پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

جنبش می‌تو که تلفیقی از ابراز مظلومیت و کاربست پروپاگاندای مظلوم‌نمایی و دستور کار تخریب است، فارغ از آثار مثبت و منفی اجتماعی و سیاسی خود، آثار اقتصادی نیز برجای گذاشته است.

به رغم کاهش ۱.۳ درصدی نرخ بیکاری در بهار ۹۸، بیکاری زنان نسبت به گذشته بیشتر شده است. دلایل مختلفی برای این عقب‌گرد وجود دارد و مسلما باید انتظار تبعات ناخوشایندی را از افزایش بیکاری زنان داشته باشیم.

اشتغال زنان در ایران همواره محل بحث‌های زیادی در جامعه ایران بوده. در ابتدا و اواسط دهه ۸۰ موجی فراگیر به استقبال حضور پر رنگ زنان در آموزش عالی رفت. زنان تواستند در این دهه بیش از مردان کرسی‌های آموزش عالی در ایران را تسخیر کنند اما آنچه امروز شاهد آن هستیم، افزایش قابل توجه سهم زنان بیکار اما با مدارک تحصیلی تکمیلی است. براساس آماری که از سوی مرکز آمار ایران منتشر شده است در سال ۱۳۸۷، سه میلیون و ۴۷۸ هزار زن فارغ التحصیل دانشگاهی وجود داشتند که از میان تنها حدود ۳۰ درصد دارای شغل بودند و ۶۰ درصد بقیه غیرفعال یا بیکار بودند.